مقاله بررسی هیپرلیپیدها،چربی ها در 38 صفحه ورد قابل ویرایش
قیمت فایل فقط 9,100 تومان
مقاله بررسی هیپرلیپیدها،چربی ها در 38 صفحه ورد قابل ویرایش
هیپرلیپدمیا:
هایپرلیپیدمی عبارت است از سطح بالای چربیهای خون شامل كلسترول و تری گلسیریدها هستند.
تعدادی از تركیبات شیمیایی مختلف در غذاها در بدن تحت نام لیپدها یا چربیها طبقهبندی میشوند. این مواد عبارتند از : 1- چربیهای خنثی یا تری گلسیرید
2- فسفولیپید 3- كلسترول
قسمت لیپیدی پایه تری گلسیرید و فسفولیپید اسیدهای چرب میباشد.
اگر چه كلسترول محتوی اسید چرب نیست اما هسته استرولی آن از فرآوردههای تجزیه مولكولهای اسید چرب تشكیل میشود و به همین علت به آن خواص فیزیكی و شیمیایی مواد لیپدی را میبخشد.
تری گلیسیریدها به طور عمده در بدن برای تأمین انرژی برای رونههای مختلف متابولیك، به صرف میرسند و از این نظم سهم برابرری با كربوهیدراتها دارند. همچنین لیپیدها در تشكیل غشاءهای سلولی و اعمال داخل سلولی مورد استفاده قرار میگیرند.
تری گلیسیریدها
تری گلسیریدها از 3 موكول اسید چرب با زنجیرة بلند و یك مولكول گلسیرول تركیب شدهاند. وقتی مقدار TG بالا میرود در بافت چربی رسوب میكند. عوامل بالا برندة تری گلیسیرید: و صرف غذاهای چرب، و صرف الكل، حاملگی، داروهای بالابرنده: كلسیته امین، انستروژن، ضدبارداری.
داروهای كاهنده، اسید اسكوربیك، آسپارژنیاز، كلوفیبرات
كلسترول:
مهمترین چربی كه باعث بیماری آرتریو اسكلروتیك عروق میشود كلسترول است. برای تولید استروئیدها اسید صفراوی و غشای سلولی استفاده میشود. بیشتر از چربیهای حیوانی بدست میآید. كبد كلسترول را در فرم آزاد متابولیزه كرده و فرم آزاد توسط لیپوپرتئین منتقل میشود. 75%كلسترول، IDL و 25%، VLDL متصل میشود. پائین بودن آن نشانة بیماری شدید كبدی میباشد چرا كه كبد مسئول متابولیزه كردن فرآوردههای كلسترولی خوراكی است. سوء تغذیه نیز سبب كاهش كلسترول میشود. كلسترول به تنهایی نشانگر دقیقی از بیماریهای قبلی نیست. مقادیر كلسترول در دورفه متفاوت ممكن است متفاوت باشد. تغییرات وضعیتی و بیماریها روی آن تأثیر میگذارد. حاملگی سطح آن را بالا میبرد.
q داروهای افزایش دهندة كلسترول: هورمون آدرنوكورتیكو تروپیك، استروئید، بلوكههای آدرنرژیك، كورتیكواستروئید، اپی نفرین، داروهای خوراكی جلوگیری از بارداری، فنی تئوین، سولفونامید، دیورتیك یتازیدی، سیكلوسپورین و ویتامین D.
q داروهای كاهندة كلسترول: آلوپرینول، آندروژن، عوامل اتصال یابنده به اسیدهای صفراوی، كاپتوپریل، كلوفیبرات، اریترومایسین، ایزونیازید، لووستاتین، مهار كندههای مونوآمینواكسید از، نئومایسین، نیایسین و نیترات.
HDL، IDL، VLDL:
لیپوپروتئینها پروتئینهای موجود در خون بوده وظیفه اصلی آنها انتقال دادن كلسترول، تری گلیسرید و بقیة چربیها میباشد. IDLها در اصل كلسترولاند، VLDL عمدتاً تری گلیسرید و HDL غالباً پروتئین.
HDL ناقل كلسترول است به نظر میرسد وظیفة آن این است كه كلسترول را از بافتهای محیطی برداشته و جهت دفع، كبد میبرد. همچنین میتوانند با ممانعت از برداشت سلولی كلسترول و لیپید اثر محافظتی داشته باشد و این همان اثر محافظت كنندگی آنها در برابر بیماریهای قلبی – عروقی میباشد.
نسبت HDL، كلسترول توتال حداقل باید باشد و نسبت ایدهآل است.
LDL غنی از كلسترول است. كلسترولی توسط IDLها منتقل میشوند میتوانند در بافتهای محیطی رسوب كنند و باعث افزایش ریسك خطر بیماریهای قلبی عروقی شوند. پس سطوح بالای IDL آتروژنیك میباشد. سطح IDL در مبتلایان، بیماریهای قلبی عروقی باید كمتر از 120 و در افراد غیر مبتلا كمتر از 180 باشد. هر چند VIDLها مقدار اندكی كلسترول را حمل میكنند ولی بیشترین حمل كنندة تری گلیسرید خون هستند و با درجات خفیفی در افزایش ریسك بیماریها آرتویو اسكلروتیك انسدادی نقش دارند. اندازهگیری مقادیر HDL، IDL، VLDL بخشی از تست Lipid Profile میباشد. این تست برای بررسی ریسك بیماری عروق كرونر به كار میرود. مقادیر بالای HDL ریسك بیماری كرونری را كم كرده و در صورت مقادیر بالای LDL و VLDL ریسك بیماری انسدادی عروق كرونر افزایش مییابد.
میزانها: كلسترول توتال كمتر از 200
HDL : مطلوب بالای 45
LDL: كمتر از 130
تری گلسیرید: كمتر از 200
Total Cholesterol (توتال كلسترول): افزایش سطح توتال كلسترول وابسته است با افزایش خطر CHD. یك توتال كلسترول مطلوب معمولاً كمتر از میباشد. توتال كلسترول بین در مرز خطر یا Border line است و و بیشتر نشانة كلسترول بالایی است.
بیشتر تصمیم گیریها در مورد دارو درمانی روی میزان HDL كلسترول و یا LDL پایهگذاری میشوند تا توتال كلسترول. توتال كلسترول در هر ساعتی از روز اندازهگیری میشود و نیازی، NPO بودن ندارد.
(a):
لیپوپروتئین a (LD(a)) كه با نام لیپوپروتئین a كوچك Lipoprote – littlea نیز نامیده میشود. لیپوپروتئین دیگری است و شامل دو بخش پلی پپیتی میباشد. APO(a) و پروتئین شیر LDL حاوی APOB 100 است. تحقیقات اخیر نشان میدهد افزایش سطح LD(a) یك ریسك فاكتور مستقل برای آترواسكلروز است. ثابت شده است APO(a) یك پلاسمینوژن تغییر شكل یافته است وظیفة آن لیز نمودن لخته است این شباهت قوی بین Apolipoprot و پلاسمینوژن میتواند مشخص كننده ارتباط بین لیپیدها، مكانیسم تشكیل لخته و آتروژنز باشد. میكروترو منوزهای حاوی فیبرین روی دیواره عروقی با هم یكی شده و پلاكهای آترو اسكلروتیك را تشكیل میدهند و به دنبال آسیب آندوتیلوم LD(a) ، داخل دیواره شریانی وارد شده و با پلاسمینوژن برای فیبرین اضافی رقابت كرده و سبب مهار تخریب فیبرین در میكروترومبورها میشود. ضایعه آنزواسكلروزی دیواره شریان به سرعت ادامه مییابد و ایجاد بیماری انسدادی یا آنوریسم میكند. اخیراً بررسی كمی آپولیپوپروتئینها به عنوان یك شیوه كلنیكی روتین شروع شده است. مطالعات نشان میدهد APOA-I و AOPB 100 شاخصهای بهتری برای تشخیص آترواسكلروز هستند تا لیپیدها یا لیپوپرتئین. كاهش APOA I و APOB 100 به معنی افزایش ریسك بیماریهای عروق كرونر قلب است. گزارشات نشان میدهند اگر نسبت كاهش یابد پیش آگهی بیماری كرونری قلب بهتر است. افرادی غلظتهای بالاتری از LD(a) دارند ریسك بیشتری برای ابتلا به بیماری كرونری قلب دارند. افزایش سطح LD(a) در هیپركلسترونمی فامیلی، بعضی فرمهای نارسایی كلیه، سندرم نفروتیك و كمبود استروژن در زمان بالای 50 سال نیز دیده میشود.
عوامل مداخله كننده:
APOAI : 1- ورزش سطح آن را بالا می برد. 2- سیگار سطح آن را پائین میآورد.
3- رژیمهای پركربوهیدرات و رژیمهایی كه چربیهای غیر اشباع فراوان دارند سطح آن را كاهش میدهند.
4- داروهایی سطح APOAI را افزایش میدهند: كاربا مازپین، استروژنها، اتانول، لووتاتین نیاسین، قرصهای ضدبارداری، فنوباربیتال، سیمواستاتین و پراواستاتین.
5- داروهای كاهش دهندة APOAI: آندروژنها، بلوكهها، دیورتیكها، پروژستینها.
APOB: رژیمهای غنی از چربی اشباع شده و كلسترول سطح آن را بالا میبرد.
داروهای افزایش دهنده سطح APOB: آندروژن، بلوكه، دیورتیك، و صرف زاتانول و پروژستینها داروهای كاهندة سطح APOB: كلستی امین، استروژن، لووستاتین، سیموستاتین، نئومایسین، نیاسین تیروكسین.
و كم كردن كلسترول رژیم غذایی
منابع اصلی چربیهای اشباع:
- گوشت قرمز، به خصوص گوشتهای پرچربی
- فرآوردههای پرچربی شیر، مانند شیر كامل، كره، پنیر چرب و بستنی
- گوشتهای آماده مصرف چرب، مانند سالامی و سوسیس
- روغنهای جامد، دنبه. روغن نارگیل و غذاهایی مانند دسرها و شیرینهای تهیه شده با این روغنها
- زرده تخم مرغ
- جگر گاو و گوسفند و مرغ، مغز، كله پاچه
علاوه بر كاهش چربی و كلسترول دریافتی، تغییرات غذایی دیگری نیز میتواند خطر بیماری قلبی كرونری را كاهش دهد عبارتند از انتخاب بیشتر غذاهای غنی از كربوهیدراتهای مركب مانند نانها، غلات، میوهها و سبزیها. این غذاها علاوه بر اینكه كم چربی و بدون كلسترول هستند، منابع غنی بسیاری از مواد مغذی و فیبر غذایی میباشند. مقدار مطلوب مصرف فیبر،25 گرم در روز میباشد ولی مصرف بیش از این مقدار نیز هیچ گونه عارضه مهمی در برنداشته و برای سلامتی مفید میباشد.
چند نمونه از غذاهای حاوی فیبرزیاد، فیبر متوسط و فیبر كم:
فیبر زیاد: انواع سبوس، نان گندم كامل، ذرت شیرین، نان چاودار، كنگر، باقلا، لوبیا، عدس، تخود، بلال، سبزیهای برگی، سیب، گلابی، آلو، موز.
فیبر متوسط: جو، كاهو، پیاز، هویج، گوجه فرنگی، اسفناج، خربزه، هلو، انگور، مركبات، گیلاس، كرفس، اجیل، سیبزمینی پخته.
فیبركم: برنج، نان سفید، خیار، گریپ فورت.
توجه:
سیب: سیب به دلیل داشتن مادهای به نام پكتین در كاهش كلسترول خون مؤثر است. سیب را به صورت خام و با پوست مصرف نمائید.
سیر و پیاز: اثر این دو مادة غذایی در كاهش كلسترول اثبات شده است. این مواد بهتر است به صورت خام و منظم مورد استفاده قرار بگیرند.
لیستین: لیستین یك ماده غذایی است موجب حل شدن كلسترول میشود و مقدار آن در زردة تخم مرغ فراوان است ولی بهتر است برای تأمین آن،از روغن سویا و روغتن آفتابگردان استفاده شود.
جو دوسر: شوربا و آش بلغور و جو دوسر میتوانند موجب كاهش كلسترول خون شوند. جو دوسر مقدار فراوانی فیبر دارد موجب دفع چربیهای اضافی از وده و تعدیل چربی خون میگردد.
زرد چوبه: زردچوبه از رسوب LDL در جدار رگها جلوگیری میكند.
قیمت فایل فقط 9,100 تومان
برچسب ها : تحقیق بررسی هیپرلیپیدها،چربی ها , پژوهش بررسی هیپرلیپیدها،چربی ها , مقاله بررسی هیپرلیپیدها،چربی ها , دانلود تحقیق بررسی هیپرلیپیدها،چربی ها , بررسی هیپرلیپیدها،چربی ها , هیپرلیپید , چربی